Περιγραφή
Πούλια η κόρη του ψαρά
«Κάπου, σε μια γωνιά της Γης, σε μια ακρογιαλιά, μια αμμουδιά που την τριγύριζαν βράχια και καταπράσινα δένδρα, πεύκα τα περισσότερα, που το άρωμά τους έφτανε ως πάνω στ’ αστέρια, όταν το βράδυ αργά κατέβαιναν χαμηλά, για να ξεκουραστούν από το μακρινό ταξίδι της μέρας, σ’ αυτή τη μαγευτική τοποθεσία ξάπλωνε καταγάλανη η θάλασσα…».
