Περιγραφή
Ανήφορος – Από τη ζωή της μητέρας
Μερικά χιλιόμετρα πέρα από την πρωτεύουσα, στη λοφοπλαγιά του πιο κοντινού βουνού, έχει πια καλοσχηματιστεί, από πρόσφυγες της Μικρασίας και κάτι μερικούς ντόπιους νοικοκυραίους, η Ηλιούπολη, το προάστιο με τα υψώματα, το δάσος και τις χαράδρες. Καθώς περπατάς στους απλωτούς δρόμους, έχεις χαμηλά και βλέπεις σωστές μυρμηγκοφωλιές, τις δυο πυκνοκατοικημένες πολιτείες. Αντικρύζεις σαν γαλαζωπό τούλι τις ακρογιαλιές, σαν αχνό λουλακί τον θαλασσινό κόλπο.
Την άνοιξη του 1937, οι άνθρωποι εδώ ψηλά στον μικρό τόπο , όπως και οι περισσότεροι στην υπόλοιπη χώρα με τα κακοτράχαλα βουνά και τα πλουμιστά πέλαγα, περνούσαν ακόμα τον καιρό τους όπως πάντα, φτωχικά και γαληνεμένα. Κάθε τόσο άκουγαν φοβέρες, συχνά – πυκνά διάβαζαν πως θα ξανάρθει πόλεμος, πως θε να φτάσουν πρωτοφανέρωτες δοκιμασίες, όμως μήτε έπαυαν να χαμογελούν, μήτε να ελπίζουν για το καλύτερο.
